نقش میانجی ذهنی‌سازی و شفقت به خود در رابطه بین سبک‌های دلبستگی با افکار خودکشی در نوجوانان
الموضوعات : Psychology
لیلا حفاظی طرقبه
1
,
محمود نجفی
2
1 - گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
2 - گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.
الکلمات المفتاحية: ذهنی‌سازی, شفقت به خود, سبک‌های دلبستگی, افکار خودکشی, نوجوانان,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجیگری ذهنی‌سازی و شفقت به خود در رابطه میان سبک‌های دلبستگی و افکار خودکشی در نوجوانان انجام شد. این مطالعه به روش توصیفی-همبستگی (از نوع معادلات ساختاری) صورت گرفت. جامعه آماری شامل تمامی دانش‌آموزان دختر و پسر دبیرستان‌های دوره دوم متوسطه شهر مشهد در سال تحصیلی 1403-1402 بود که از بین آن‌ها 325 دانش‌آموز با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند.به منظور سنجش متغیر های پژوهش از پرسشــنامه سبک های دلبستگی، پرسشـنامه افـکار خودکشـی، مقیاس کنــش‌وری تأملــی، پرسشنامه شفقت به خود نوجوانان استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارهای SPSS25 ، AMOS24 استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که سبک‌های دلبستگی با افکارخودکشی رابطه مستقیم و معناداری دارد. هم‌چنین اثر غیر مستقیم ذهنی‌سازی و شفقت به خود در رابطه بین سبک های دلبستگی و افکار خودکشی معنادار بود که حاکی ازآن است ذهنی‌سازی و شفقت به خود در رابطه بین سبک های دلبستگی و افکار خودکشی نقش میانجی دارد و طبق نتایج می‌توان اظهار کرد که دلبستگی ایمن، از طریق تقویت ذهنی‌سازی و افزایش شفقت به خود، می‌تواند به کاهش افکار خودکشی کمک کند. این یافته‌ها تأکید می‌کند که مداخلات روان‌شناختی که به بهبود ظرفیت ذهنی‌سازی و افزایش شفقت به خود تأکید دارد، می‌تواند در مدیریت افکار خودکشی در نوجوانان مؤثر باشد.