تاثیر خودگویی مثبت بر میزان خودکارآمدی دانش آموزان دختر دوره ابتدایی
محورهای موضوعی : اخلاق و تربیت اسلامیشهرزاد کمال خانی 1 , فاطمه ناصری 2 , محمد آرمند 3
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات
3 - دانشیار، پژوهشکده تحقیق و توسعه علوم انسانی، سازمان مطالعه و تالیف کتب درسی دانشگاهی علوم انسانی (سمت)، تهران، ایران
کلید واژه: خودگویی, خودگویی مثبت, خودکارآمدی, دانش آموزان,
چکیده مقاله :
این پژوهش، با هدف تعیین اثربخشی خودگویی مثبت بر میزان خودکارآمدي دانش آموزان دختر دوره ابتدایی اجرا شد. جامعه آماري در این تحقیق عبارت بودند از دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدایی که در سال تحصیلی 1398-1399در منطقه 20 تهران مشغول به تحصیل بودند.این پژوهش مبتنی بر طرحی نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون بود. ابتدا از بین مدارس ابتدایی دخترانه منطقه 20 تهران دو مدرسه به صورت تصادفی انتخاب و سپس از هرمدرسه از بین کلاس هاي پایه ششم به صورت تصادفی یک کلاس به عنوان نمونه انتخاب شده و از طریق نمونه گیري تصادفی دانش آموزان انتخاب شدة یکی از مدارس به عنوان گروه آزمایش 34 نفر و مدرسۀدیگر به عنوان گروه کنترل 34 نفر انتخاب شدند. دانش آموزان گروه آزمایش به مدت یک ماه ، هشت جلسه آموزش خودگویی مثبت دریافت کردند.ابزار اندازه گیري آزمون خودکارآمدي عمومی شرر بود که در مورد هر دو گروه به صورت پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. براي تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس تک متغیري و آزمون تعقیبی بن فرونی استفاده شد.نتایج تحلیل کوواریانس و همچنین آزمون بن فرونی جهت مقایسۀ میانگین ها نشان داد که خودگویی مثبت بر افزایش خودکارآمدي دانش آموزان به طورمعناداري مؤثراست.
The aim of this study was to determine the effectiveness of positive self-talk on the self-efficacy of female elementary school students. The statistical population in this study consisted of female students in the second year of elementary school who were studying in the 20th year of 2019-2020 in Tehran's 20th district. This study was based on a quasi-experimental design with pre-test and post-test. First, two schools were randomly selected from among the girls' primary schools in Tehran's 20th district, and then one class was randomly selected from each school from the sixth grade, and through random sampling of students, one of the schools was selected as the sample. The experimental group consisted of 34 students and the other school was selected as the control group of 34 individuals. The students in the experimental group received eight sessions of positive self-talk training for one month. Univariate analysis of covariance and Bonferoni post hoc test were used to analyze the data. The results of analysis of covariance and Bonferoni test to compare the means showed that positive self-talk had a significant effect on increasing students' self-efficacy.