اعتبارسنجي دادههاي فرقهنگاران اهلسنت پيرامون ديدگاه متكلمان نخستين اماميه در مسئلة استطاعت
محورهای موضوعی : مطالعات حوزه عرفان و کلام اسلامیسيدهعطيه فيض اصفهاني 1 , محمد غفورينژاد 2
1 - دانشگاه ادیان و مذاهب
2 - دانشگاه ادیان و مذاهب
کلید واژه: استطاعت زرارة بن اعين هشام بن سالم مؤمن الطاق هشام بن حكم ,
چکیده مقاله :
در پژوهش حاضر سعي شده تا ديدگاه چهار متكلم برجسته امامي در عصر امام صادق (ع) كه زمان شكوفايي و رونق بحثهاي كلامي بشمار ميرود، پيرامون مسئله استطاعت از ميان آثار رجالي، فهرستي، فرقهنگاري و روايي استخراج شود. در اين راستا روشن ميگردد كه افرادي چون زرارة بن اعين، هشام بن سالم و مؤمن الطاق در بحث استطاعت قائل به استطاعت پيش از فعلند و بعضاً آن را منحصر در سلامتي ميدانند، اما هشام بن حكم استطاعت را منوط به پنج امر ميداند كه بخشي از آن پيش از فعل و بخشي حين الفعل محقق ميگردد.
This paper aims to present the views of four prominent Imamite mutakallimūn of the age of Imām Ṣādiq(‘a), which was considered to be the period of the flourishing and prevalence of kalāmī discussions, regarding the problem of capability based on rijālī books, indices, historical works on sects, and narrations. The findings indicate that some thinkers such as Zurārah Ibn A‘yan, Hishām Ibn Salīm, and Mu’min al-Ṭāq believed in capability before act and sometimes limited it to health. However, Hishām Ibn Ḥakam maintained that capability depends on five things, some of which are realized before the act and some during the act.