بررسی اثربخشی و کارآیی داستانهای مثنوی(دفتر ششم) در «فلسفه و کودک»
محورهای موضوعی :زهرا ستارپناهی 1 , زینب برخورداری 2
1 - دانشگاه تهران
2 - دانشگاه تهران
کلید واژه: اثربخشی فلسفه و کودک کارآیی مثنوی معنوي دفتر ششم ,
چکیده مقاله :
از داستان براي اهداف گوناگونی بهره گرفته میشود. امروزه بویژه در جهت افزایش قدرت تفکر و بحث و استدلال، داستان مورد توجه است. ابزار مورد استفاده در نظام آموزشی فلسفه و کودک «داستان» است. از سوی دیگر، فرهنگ اصیل و ریشهدار و کهن پارسی، همواره با ادبیات داستانی قرین بوده است. یکی از بهترین منابع داستانی پارسی، مثنوی معنوي است كه داراي داستانهايی با مضامین عمیق و آموزههای سازنده زیادی است. این داستانها میتوانند در جهت رشد شناختی و عاطفی کودکان مؤثر باشند. بکارگیری داستانهای مثنوی در حلقههای کندوکاو به سبک آموزش «فلسفه و کودک»، علاوه بر ارتقاي مهارتهای بحث و پرسشگری، در جهت تربیت کودک متفکر نیز میتواند اثربخش باشد. این داستانها همچنین با داشتن محتوای برانگیزاننده و سرشار از پرسشها و چالشهای فلسفی و در برخی موارد، داشتن شخصیتهایی مشابه کودکان، کارآیی لازم را برای استفاده در آموزشهای «فلسفه و کودک» دارند. مواضع ناکارآمدی این داستانها در بسیاری از موارد قابل رفع و رجوع است. بومی بودن این داستانها مزیت دیگر آنها در بهره‌گيري در آموزشهای «فلسفه و کودک» است.
Stories are used for different purposes. Today stories are particularly used to increase thinking and reasoning power. Indeed, they are the means of teaching philosophy for children (Lipman’s method). On the other hand, original and deep-rooted Persian culture has been always associated with story literature. Mathnawi is considered to be one of the best sources of Persian stories replete with a lot of profound and instructive teachings, and naturally can be effective in cognitive and sentimental development of children. Applying Mathnawi’s stories in communities of inquiry and using them in teaching philosophy for children, apart from promoting discursive and curious skills of children, can be effective in bringing about a thinking child as well. Moreover, these stories, owing to their provocative contents, usually replete with queries and philosophical challenges, and in certain cases, on account of enjoying certain figures akin to children, can be effective in teaching philosophy for children. Inefficient points of these stories in many cases are resolvable. Being indigenous is a kind of privilege to these stories in applying them for teaching philosophy for children.