تأثیرپذیری اقبال لاهوری از مولوی در ترسیم چهرۀ انسان کامل
محورهای موضوعی : Analysis of order texts
1 - پردیس شهید بهشتی مشهد
کلید واژه: مولوی, اقبال لاهوری, تأثیرپذیری, جامعۀ متعالی و انسان کامل,
چکیده مقاله :
محمد اقبال لاهوری شاعر، فیلسوف، سیاست‌مدار و متفکّر مسلمان پاکستانی است که اشعار زیادی به زبان فارسی سروده و مورد استقبال بسیاری از مسلمانان واقع شده است. بین اشعار او و اشعار مولوی شباهتهای فراوانی وجود دارد که این دو شاعر بزرگ را به هم نزدیک گردانیده است. سئوال اصلی پژوهش آن است که اقبال و مولوی چه هدفی را در شعر میجستهاند و چه عواملی سبب پیوند فکری و محتوایی آن دو شده است؟ دیگر آن که هر کدام از این دو چه تصویری از انسان کامل در اشعار خود ترسیم نمودهاند؟ با مطالعه و بررسی اشعار این دو شاعر مشاهده میشود که در درجۀ نخست اقبال در ساختار و محتوای اشعار خود تحت تأثیر مولوی بوده به حدّی که در بسیاری از اشعارش از ملّای روم به صراحت یاد کرده است. عامل دیگر این پیوند، تشابه فلسفۀ فکری و اعتقادی این دو شاعر بزرگ است؛ اندیشۀ هر دوی آنها از آبشخور دین و عرفان اسلامی سرچشمه گرفته و آنها را مقبول عام و خاص ساخته است. اقبال همانند مولوی در پی ایجاد تحوّل در فرد برای رسیدن به تکامل فردی و اجتماعی و بنیان نهادن یک جامعۀ آرمانی و متعالی بوده و برای ساختن چنین جامعهای تصویری از یک انسان کامل در اشعار خود ترسیم نموده است. در این پژوهش چگونگی ترسیم یک انسان کامل در شعر اقبال لاهوری و میزان تأثیرپذیری او از مولوی، بررسی و تبیین شده است.