مبنای فلسفه تحقق قرارداد
محورهای موضوعی : کلام اسلامیجلیل قنواتی 1 , امید غلامعلی تبار فیروزجایی 2
1 - پردیس فارابی، دانشگاه تهران
2 - دانشگاه علم و فرهنگ تهران
کلید واژه: شکل, حاکمیت اراده, اصالت فرد, ماده10 و957.,
چکیده مقاله :
اساسأ فلسفه تحقق قراردادها مبتنی بر دو نظریه می باشد: یک نظر مبتنی بر شکل گرایی و قید و بند های الفاظ و شکل های خاص جهت انعقاد قرارداد است و نظر دیگر مبتنی بر آزادی اراده در انعقاد قرارداد می باشد. اما ، پس از رنسانس مخالفت های شدیدی با شکل گرایی آغاز گردید و حاکمیت اراده به رشد فزاینده ای دست یافته است. که خود مبتنی بر مبانی فلسفی ، اقتصادی ، سیاسی و همچنین اخلاقی است چرا که انعقاد قرارداد با اراده ازاد طرفین سبب از بین رفتن ظلم و موضوعات غیر اخلاقی می گردد. و این تحول و نگرش نیز در نظام حقوقی ایران پس از مشروطه عینیتی بیشتری به خود یافته است، اما پس از چندی انتقادهای فراوانی چه به لحاظ فلسفی ، اخلاقی و چه به لحاظ حقوقی نسبت به آن مطرح و از حدّت و شدت آن کاسته شده است. در حقوق ایران نیز با وضع ماده 10 قانون مدنی و همچنین ماده 957 قانونگذار تمایل به اصل حاکمیت اراده را نشان داده است اما این بدان معنا نیست که ما تفسیر خود از متون سنتی و فقهی را دستخوش تأویل های مدرن قرار دهیم.
Basically, the philosophy of contract realization is based on two theories: a view based on formalism and the restraints of the words and specific forms for conclusion of the contract, and the other is based on the freedom of will in concluding the contract. However, after the Renaissance, intense oppositions to formality began and the sovereignty of will has grown steadily, and this transformation and attitude has also become more objective in the legal system of Iran after the constitutional revolution, but after a while a lot of criticism, philosophically or legally, appeared regarding it and its severity and intensity has been reduced. In Iran's law, by setting Article 10 of the Civil Code as well as Article 957, the legislator has shown tendency to the principle of sovereignty of will, but this does not mean that we interpret the traditional and jurisprudential texts according to modern interpretations.