مقایسه ی کاربرد ضایعات نانو و میکرو به عنوان منبع تامین کننده ی فلز روی در کشت هیدروپونیک خیار
محورهای موضوعی : آلودگی خاک و آب با فلزات سنگینسحر مقدسی بروجنی 1 , فتح اله کریم زاده 2
1 - صنعتی اصفهان
2 - صنعتی اصفهان
کلید واژه: Cucumis sativus, روی, نانوذرات لاستیک و هیدروپونیک,
چکیده مقاله :
دفع تایرهای فرسوده یکی از چالش های محیط زیستی سال‌های اخیر بسیاری از کشورها است. پژوهش های پیشین نشان دادند خاکستر ضایعات لاستیک و نانوذرات آن منبع مناسبی از روی برای گیاه هستند. در پژوهش حاضر سعی بر آن شده تا ضمن امکان کاربرد ضایعات لاستیکی و نانوذرات آن (به عنوان منبع تامین کننده روی گیاه) و مقایسه آن با کود سولفات روی تجاری موجود در بازار امکان‌سنجی استفاده از نانوذرات در گیاه مورد بحث و بررسی قرار گیرد. به این منظور ضمن تولید نانوذرات و مشخصه یابی آن با میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری، این ضایعات در کشت هیدروپونیک خیار به کار گرفته شده و عملکرد کمی و کیفی محصولات تغذیه شده با نانوذرات تولیدی، ذرات میکرونی لاستیک و نیز کود سولفات روی تجاری موجود در بازار مقایسه گردید. براساس نتایج بدست آمده با کوچک شدن اندازه ذرات لاستیک از میکرون به نانو درصد روی قابل عصاره گیری از 1.5 به 2.5 درصد افزایش یافت. نتایج این پژوهش نشان داد استفاده از نانوذرات لاستیک سبب افزایش عملکرد گیاه ضمن افزایش غلظت روی گیاه در مقایسه با کود سولفات روی تجاری موجود در بازار و نیز تیمار شاهد می‌گردند.
In recent years, disposal of waste tires is an environmental challenge in many countries. Previous researches has been shown that rubber waste ash and its nanoparticles can be used as an effective source of zinc (Zn) for plant. In this research, feasibility of using nanoparticles and rubber waste (as zinc supplying source in plant) is studied moreover comparing the nanoparticles of rubber waste with commercial zinc sulfate fertilizer available in the market. In this regard, moreover nanoparticles production and characterization them by scanning and transient electron microscope, these wastes were used in cucumber hydroponic culture, then the quantitative and qualitative performance of the fed products were compared with the commercial zinc sulfate fertilizer available in the market. According to the obtained results, by reducing the particle size of the rubber from micron to nano, Zn extractable percentage increased from 1.5 to 2.5%. So, using rubber nanoparticles increased plant performance and also, increased Zn concentration in plant tissues compared with commercial zinc sulfate fertilizer and those grown in control.