مروری بر ترمیم جراحات رکتوواژینال در مادیان
محورهای موضوعی : Veterinary Soft and Hard Tissue Surgeryعلیرضا شیخ زاده 1 , هلیا آزادی 2 , شیوا امان الهی 3
1 - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
2 - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
3 - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
کلید واژه: اسب, پارگی, فیستول, رکتوم, دهلیز, واژن,
چکیده مقاله :
زمینه و نوع مطالعه: مروری کوتاه بر جراحات دستگاه تناسلی مادیان
هدف: درمان پارگی‌ها و فیستول رکتوواژینال
روش کار: مطالعه مروری با استفاده از منابع مختلف در ارتباط با انواع و درمان پارگی‌ها و فیستول رکتوواژینال
نتایج: جسم پرینه (Perineal body) به فضای بین مقعد و فرج گفته می‌شود که از رشته‌های عضلات اسفنکتر خارجی مقعد و عضلات منقبض‌کننده فرج تشکیل شده است. ساختارهای دستگاه تناسلی مادیان مستعد به انواع جراحات در طول جفت‌گیری و زایمان هستند. از جمله این جراحات می‌توان به پارگی‌های پرینه یا رکتوواژینال (Perineal/Rectovaginal laceration) و فیستول رکتوواژینال (Rectovaginal fistula) اشاره کرد. پارگی‌های پرینه در زمان زایمان اتفاق می‌افتند، زمانی‌که چین حلقوی بقایای پرده بکارت (hymen) در محل اتصال دهلیز به واژن، عبور پا یا بینی کره را مسدود نماید. در پارگی‌های درجه سوم، پارگی در سپتوم رکتوواژینال، عضلات واژن، رکتوم، جسم پرینه و اسفنکتر مقعدی وجود دارد. فیستول عمدتاً بطور ثانویه و به دنبال سخت‌زایی در مادیان‌های شکم اول رخ می‌دهد. گیر کردن بینی یا اندام حرکتی کره در سقف واژن یا دهلیز سبب این آسیب می‌شود. روش‌های جراحی مختلفی برای درمان پارگی‌های درجه سوم ذکر شده است که شامل ترمیم در یک یا دو مرحله است. روش جراحی تغییر یافته گوتز رایجترین روش جراحی تک مرحله‌ای می‌باشد. رهیافت افقی (Horizontal approach) و رهیافت از طریق مقعدی (Transrectal approach) از جمله روش‌های جراحی برای ترمیم فیستول رکتوواژینال می‌باشند. از اصلی‌ترین مشکلات بعد ازعمل بدون توجه به روش جراحی، می‌توان به باز شدن بخیه‌ها اشاره کرد.
نتیجه‌گیری نهایی: میزان موفقیت در تمام روش‌های جراحی بطور چشمگیری بالاست اما با توجه به اهمیت مسئله اقتصادی در صنعت اسب، روش‌های جراحی تک مرحله‌ای به علت این که دوره بستری بسیار کوتاهی دارند و نیز تداخلی با تولیدمثل مادیان نمی‌کنند، از جمله روش‌های ارجح می باشند.
Background: A short review of mare genital injuries
Aims: repair of rectovaginal lacerations and fistulas
Methods: A review using various sources regarding the types and treatment of rectovaginal lacerations and fistulas
Results: The perineal body is the space between the anus and the vulva, which is made up of the external anal sphincter and the vulva constrictor muscles. The mare's reproductive system structures are susceptible to various injuries during mating and parturition. These injuries include perineal/rectovaginal lacerations and rectovaginal fistulas. Perineal lacerations occur during parturition when the annular fold of the hymen at the junction of the vestibule and vagina obstructs the passage of the foal's foot or nose. In third-degree lacerations, there is a tear in the rectovaginal septum, vaginal muscles, rectum, perineal body, and anal sphincter. Fistulas occur primarily secondary to dystocia in primiparous mares. The injury is caused by the foal's nose or motor organ becoming trapped in the vaginal roof or vestibule. Various surgical techniques have been described for treating third-degree tears, including one- or two-stage repair. The modified Goetz surgical technique is the most common single-stage surgical technique. The horizontal and transrectal approaches are among the surgical techniques for rectovaginal fistula repair. Regardless of the surgical technique, the main postoperative complications include suture dehiscence.
Conclusion: The success rate of all surgical procedures is remarkably high, but given the importance of the economic issue in the equine industry, single-stage surgical procedures are the preferred methods because they have a very short hospitalization period and do not interfere with the mare's reproduction.