طراحی و ارزیابی باسکول برای وزن کشی جداگانه اندام حرکتی به منظور شناسایی گاوهای لنگ
محورهای موضوعی : سایر علوم وابسته
احمدرضا محمدنیا
1
,
عليرضا عبدالحسيني
2
,
امیرفرهنگ هوشنگی
3
1 - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
2 - دانشجو، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شبستر، ایران
3 - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شبستر، ایران
کلید واژه: وزنگیری, وزن‌کشی, اسکور حرکتی, لنگش, باسکول ,
چکیده مقاله :
زمینه و نوع مطالعه: لنگش مشکلی پرهزینه و گسترده بهداشتی و رفاهی در تولید انبوه شیر است و روش‌های خودکار قابل اعتماد برای تشخیص لنگش مورد نیاز است. لنگش ممکن است از طریق اندازه‌گیری نحوه توزیع وزن گاو ها در بین 4 اندام تشخیص داده شود، که نیاز به درک چگونگی توزیع مجدد وزن در پاسخ به درد در یک یا چند اندام دارد.
هدف: این تحقیق با هدف ارزیابی وزنگیری روی هر یک از اندام‌های حرکتی در موارد لنگش و دامهای سالم با طراحی و ساخت باسکولی برای وزن کشی هر اندام حرکتی به صورت جداگانه انجام پذیرفت.
روش کار: شصت و یک راس گاو غیرلنگ در یک گاوداری صنعتی انتخاب شدند و میانگین فاصله بین دواندام جلویی، دو اندام عقبی و همچنین اندام‌های جلویی و عقبی به منظور طراحی یک باسکول با چهار صفحه وزن‌کشی اندازه‌گیری شد. ابعاد هر صفحه 100*50 سانتی متر و با توان اندازه‌گیری حداقل ۱۰۰گرم و حداکثر ۴5۰ کیلوگرم برای هر صفحه که وزن هر یک از چهار اندام حرکتی را جدا گانه محاسبه کرده و به صورت مجزا بر روی چهار صفحه نمایشگر نشان می‌دهد، طراحی شد. درمرحله دوم بعد از طراحی مطالعه در دو گروه 25 راسی گاوهای لنگ (مبتلا به جراحات انگشتی و اسکور حرکتی بالا) و غیر لنگ (بدون جراحات انگشتی و اسکورحرکتی پایین) برای ارزیابی توانایی دستگاه در تشخیص لنگش انجام گرفت. گزارش اطلاعات به شکل توصیفی و همچنین مقایسه گروه ها با بهره گیری از آزمون های Pair t-test و پراش یکطرفه (One way ANOVA) انجام شد و مقادیر P<0.05 به عنوان معنی دار شناخته شد.
نتایج: میزان وزنگیری بر روی اندام بیمار 23/21±35/127کیلوگرم و میزان وزنگیری روی اندام سالم مقابل اندام بیمار 19/12±28/196 کیلوگرم و همچنین میزان وزن گیری روی اندام سالم ضربدری اندام بیمار 99/11±24/193 کیلوگرم بود و این میزان در اندام سالم مقابل اندام بیمار96/15±93/198 کیلوگرم بود که نشانگر وزنگیری کمتر در اندام لنگ درمقایسه با سایر اندامها بود. همچنین توزیع وزن بر روی اندامها در دامهای لنگ (اسکورحرکتی بالا) به شکل معنی‌داری متفاوت بود، حال آنکه این یافته در دامهای غیر لنگ (اسکور پایین حرکتی) تفاوت معنی داری نشان نداد.
نتیجه‌گیری: وزنگیری متفاوت برروی اندام های حرکتی می‌تواند مولفه‌‌ای برای تشخیص لنگش در نظر گرفته شود. این تفاوت توزیع وزن تکنیک مفیدی برای تشخیص لنگش ارائه می‌دهد.
Background: lameness is a costly and widespread health and welfare problem in intensive dairy production, and reliable automated methods to detect lameness are needed. Lameness may be detected through the measurement of weight in each limb that requires an understanding of how caws redistribute their weight in response to pain in one or more limbs.
Objectives: This research was conducted with the aim of the Evaluation of weight distribution on each limb in lame and healthy cows by designing a splitted scale for weighing each limb.
Methods: Sixty one sound cows were selected in an industrial farm and the distance between forelimbs, hind limbs and forelimbs and hind limbs were measured for designing a 4 plate scale, base to preliminary results dimension of each plate were d 100 x 50 cm and each plate were capable of weighing from 100 grams up to 450 kilograms and display the results in separate screens. In second step two groups of Lame (25 cows affected by digital injuries in last month) and Nongame (25 sound cows without any history of digital injuries during past three month) were weighed by designed scale for evaluation the possible different weight distribution among the limbs. Data reported descriptively and also numerical measurements were compared by Pair t-test and One way ANOVA, P value less than 0.05 consider as significant.
Results: The weight on the injured limb recorded as 127.35±21.23 kg and healthy limb was against the diseased limb, 127.345±21.225 and the weight on contra-lateral limb recorded as 196.28±12.19, on diagonal limb recorded as 193.24±11.99 kg and on opposite limb recorded as 198.93±15.96. All data shows a significant less weight distribution on injured limb. Also distribution of the weight among high locomotion scored cows revealed a significant difference in weight bearing as the distribution were not significant in cows with less scores.
Conclusion: Different weight distribution on limbs can be considered as a diagnostic tool for lameness. Weight distribution measurements may provide useful in-field techniques for lameness detection.