مدل موانع تابآوری زنجیره تأمین فرش ماشینی
محورهای موضوعی : تخصصی
اسماعیل مزروعی نصرابادی
1
,
امیرحسین فلاحی نژاد
2
1 - استادیار، گروه مدیریت کسب و کار، دانشکده علوم مالی، مدیریت و کارآفرینی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
2 - کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، دانشکدگان فارابی، دانشگاه تهران، قم، ايران
کلید واژه: تابآوری, زنجیره تأمین فرش ماشینی, موانع, پیچیدگی شبکه,
چکیده مقاله :
زنجیره تأمین فرش ماشینی با اختلالات متعددی روبرو است و لازم است تاب آور باشد. در راستای تابآوری، شناسایی موانع اهمیت زیادی دارد. تحقیقات قبلی موانع را بدون در نظر گرفتن مراحل تابآوری بررسی کردهاند. در این تحقیق موانع تابآوری بر اساس مراحل 5 گانه تابآوری شناسایی و مدل آنها ارائه گردید. جامعه آماری تحقیق خبرگان زنجیره تأمین صنعت فرش ماشینی، شیوه نمونهگیری قضاوتی و گلوله برفی، حجم نمونه در مرحله شناسایی عوامل بر اساس اشباع نظری برابر با 14 نفر و در مرحله مدلسازی برابر با 10 نفر است. نتایج بیانگر 20، 20، 16، 16 و 16 مانع در هریک از مراحل 5 گانه است. متغیرهای عدم اعتماد، پیچیدگی شبکه، عدم تعهد مدیریت عالی، چالشهای فرهنگی و شایستگی پایین نیروی انسانی با توجه به تعداد تکرار در مراحل 5 گانه و نقشی که دارند اهمیت بالایی دارند و باید مورد توجه ویژه قرار بگیرند. برای غلبه بر موانع پیشنهاد میشود توسعه زیرساختهای اطلاعاتی، بهکارگیری فنآوریهای نوین، برگزاری دورههای آموزشی و ارتقاء سیستم مدیریت منابع انسانی مورد توجه قرار بگیرد.
The machine-made carpet supply chain faces multiple disruptions and must be resilient. To be resilient, identifying barriers holds significant importance. Previous research has examined barriers without considering the stages of supply chain resilience. In this study, barriers to supply chain resilience were identified based on the five stages of supply chain resilience, and their model was presented. The research population consisted of experts in the supply chain of the machine-made carpet industry, using judgmental and snowball sampling methods. The sample size for identifying factors based on theoretical saturation was 14, while in the modeling stage, it was 10. The results indicated 20, 20, 16, 16, and 16 barriers in each of the five stages. Variables such as lack of trust, network complexity, lack of top management commitment, cultural challenges, and low human resource competence are of high importance based on their frequency in the five stages and the roles they play, requiring special attention. To overcome these barriers, it is suggested to focus on developing information infrastructure, employing innovative technologies, conducting training courses, and enhancing human resource management systems