چندسازه‌های پلی‌اکسومتالات/پلیمر مروری بر روش‌های سنتز و خواص آن‌ها
محورهای موضوعی :مرضیه کاویان 1 , میلاد غنی 2 , جهانبخش رئوف 3
1 - دانشگاه مازندران
2 - شیمی
3 - دانشگاه مازندران
کلید واژه: چندسازه‌ها, مواد پلیمری میزبان, پلی‌اکسومتالات, اصلاح ابر مولکولی, پلی‌اكسومتالات محصورشده در سورفكتانت,
چکیده مقاله :
در این مقاله به بررسی اجمالی روش ساخت و خواص چندسازه‌های حاوی پلی‌اکسومتالات/پلیمر پرداخته شده است. پلی‌اکسومتالات‌ها POM))، خوشه‌های گسسته، مولکولی، حاوی اکسید فلز و دارای اندازه‌های مختلف، از یک تا چند نانومتر هستند که توپولوژی‌های مختلف و خواص شیمیایی و الکترونیکی متنوعی را نشان می‌دهند. پلی‌اکسومتالات‌ها، اسیدیته زیادی دارند. بنابراین می‌توانند کاتالیزورهای اسیدی کارآمدی برای واکنش‌های خاص مانند استری‌شدن، آب‌کافت، آلکیلدار کردن فریدل-کرافتس و پلیمریشدن بازکننده حلقه تتراهیدروفوران باشند. ادغام اجزای معدنی با ماتریس‌های پلیمری، باعث می‌شود خواص فاز معدنی با پلیمرها ترکیب شده و عملکردهای جدیدی ایجاد شود. از توده‌های ساختمانی میکرومتری معدنی، برای تقویت مقاومت مکانیکی، بهبود پایداری حرارتی و شیمیایی و بهبود عملکرد مواد پلیمری استفاده شده است. با توسعه سریع فناوری نانو از پلیمرها همچنین می‌توانند به‌عنوان بستری برای تثبیت نانوساختارها استفاده شود. در نهایت چندسازه‌های حاصل، به‌طور هم‌زمان، ویژگی‌های نانوساختارها و بستر‌های پلیمری را خواهند داشت. روش‌هایی از جمله ترکیب فیزیکی، جذب الکترواستاتیکی، پیوند کووالانسی و اصلاح ابر مولکولی، روش‌های اصلی برای ترکیب پلی‌اکسومتالات در ماتریس‌های پلیمری آلی یا معدنی (به‌عنوان مثال سیلیس) هستند. چندسازه‌های پلی‌اکسومتالات/پلیمر دارای ویژگی‌های مختلف از جمله ویژگی‌های نوری، الکتریکی یا کاتالیزوری منحصربه‌فرد پلی‌اکسومتالات و قابلیت پردازش و پایداری مطلوب ماتریس‌های پلیمری هستند. چندسازه‌های پلی‌اکسومتالات/پلیمر می‌توانند در اپتیک، الکترونیک، زیست‌شناسی، پزشکی و کاتالیز کاربرد داشته باشند.
This article gives an overview of the manufacturing method and properties of composites containing polyoxymetals / polymers. Polyoxometals (POMs) are discrete, molecular, metal oxide clusters of various sizes ranging from one to several nanometers that exhibit different topologies and diverse chemical and electronic properties. POMs show very strong acidity, which makes them effective acid catalysts for specific reactions such as esterification, hydrolysis, Friedel-Craft alkylation, and tetrahydrofuran ring-opening polymerization. The integration of mineral components with polymer matrices will combine the properties of the mineral phase with polymers and create new functions. Mineral micrometer building blocks have been used to enhance mechanical strength, improve thermal and chemical stability, and improve the performance of polymeric materials. With the rapid development of nanotechnology, polymers can also be used as a substrate for the stabilization of nanostructures, which will eventually have the properties of nanostructures and polymer substrates at the same time. Methods such as physical composition, electrostatic adsorption, covalent bonding, and supermolecular modification are the main methods for combining POM in organic or inorganic polymer matrices (eg silica). Polyoxymetal / polymer composites have various properties such as unique optical, electrical or catalytic properties of polyoxymetals and the optimal processing and stability of polymer matrices. POM/ polymer composites may have many applications in optics, electronics, biology, medicine and catalysis