بررسی تأثیر خودرهبری کارکنان بر پیامدهای برندسازی داخلی و هویت نقش در صنعت هتلداری (مورد مطالعه: هتل¬های پنج ستاره در شهر مشهد)
محورهای موضوعی : مطالعات اجتماعی و گردشگری، جامعه شناسی گردشگریجمشید نجاری بیدختی 1 , امید بهبودی 2
1 - کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی، گروه مدیریت، موسسه آموزش عالی عطار، مشهد، ایران
2 - استادیار، گروه مدیریت موسسه آموزش عالی عطار مشهد، ایران
کلید واژه: خودرهبری, برندسازی داخلی, هویت نقش, صنعت هتلداری,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر به بررسی تأثیر خودرهبری کارکنان بر پیامدهای برندسازی داخلی و هویت نقش در صنعت هتلداری مي‌پردازد. این پژوهش از حیث هدف، کاربردی و به لحاظ روش توصیفی- همبستگی می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان هتل‌های پنج ستاره در شهر مشهد که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 120 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه استاندارد ژانگ و ژو (2021) استفاده شده است. جهت روایی پرسشنامه از روایی صوری و تأیید خبرگان و روایی سازه با استفاده از بارهای علمی بهره گرفته شد و جهت پایایی پرسشنامه از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شده که در نهایت روایی و پایایی ابزار پژوهش تأیید شد. روش تحلیل داده‌ها نیز از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بوده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که خودرهبری از طریق تجسم عملکرد موفق، خود هدف‌گذاری، خودگفتگویی و خودپاداشی بر دانش برند، تعهد برند و رفتار شهروندی برند تأثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین عوامل خود رهبری از طریق هویت نقش نیز بر دانش برند، تعهد برند و رفتار شهروندی برند تأثیر می‌گذارد. نهایتا می‌توان این گونه نتیجه گرفت که ارتقای رفتارهای مبتنی بر خود مدیریتی نه تنها موجبات رشد برند داخلی در سازمان می‌گردد، بلکه برندسازی داخلی را به واسطه هویت نقش تسهیل می‌کند.
The current applied descriptive-correlational study sought to investigate the effect of staff self-leadership on the outcomes of internal branding and role identity in the hotel industry. The statistical population of the study comprised all the staff of 5-star hotels in Mashhad, out of whom 120 people were selected through the Morgan table using simple random sampling. The required data were collected via the standard Zhang and Zhou questionnaire (2021) whose face and construct validity were measured through expert approval and factor loads, respectively. Moreover, the reliability of the questionnaire was measured and confirmed using the Cronbach's alpha test. Finally, the collected data was analyzed via structural equation modeling. The findings of the study indicated the significant positive effect of self-leadership on brand knowledge, brand commitment, and brand citizenship behavior through factors such as the visualization of successful performance, self-goal-setting, self-talk, and self-aggrandizement. Furthermore, self-leadership factors also influence brand knowledge, brand commitment, and brand citizenship behavior through role identity. It could, therefore, be concluded that promoting self-leadership behaviors helps the internal growth of an organization’s brand and facilitates internal branding through role identity.