بنیادهای وجودشناختیِ برزخیت انسان بر اساس فلسفه و عرفان اسلامی
محورهای موضوعی : کلام اسلامیزهیر الجشی 1 , احمد سعیدی 2 , مهدی ایمانی مقدم 3
1 - از مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)
2 - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)
3 - دانشگاه اراک
کلید واژه: انسان‌شناسی عرفانی, تعین, تجلی, برزخیت, عرفان,
چکیده مقاله :
حقیقت و شؤون انسان به عنوان تجلی اسم اعظم الاهی و جامع عوالم خلقی چیست؟ هستی شناسی عرفان اسلامی، بر وحدتِ شخصی وجود و کثرت ظهوراتِ وجود بنا شده است. تأثیر این نگاه بر انسان‌شناسی عرفانی چیست؟ بر اساس این نگاه، یک هستی مطلق وجود دارد که تجلیات بی‌شماری کرده و کمالات خود را به تفصیل جلوه داده است. حقیقت انسانْ اولین تعین مطلق یا اولین ظهور حق تعالی است، ولی انسانِ (کامل) علاوه بر تعین اول، در سایر مراتب وجود نیز حضور دارد و به همین دلیل، برخلاف تعین اول و برخلاف سایر تعین‌های کلی و جزئی، هم وحدت حق را جلوه می‌دهد و هم کمالاتِ بی‌شمار او را. انسان تنها ظهور حضرت حق است که همة اسماء و صفات و کمالات خداوند را در خود جمع کرده و به نحو یکسان (بدون غلبة یکی بر دیگری) اظهار می‌کند و به اصطلاح، برزخ میان حق و خلق یا برزخ میان وحدت و کثرت است. در این مقاله، مهم‌ترین مبانی هستی‌شناختیِ عرفان اسلامی را که منجر به نوع خاصی از انسان‌شناسی شده و آثار وتبعات بسیار در مباحث کلامی دارد را بررسی کرده‌ایم
What is the truth and dignity of man as manifestation of the divine name of the cosmic world? The ontology of Islamic mysticism is based on the personal unity of existence and the multiplicity of appearances of existence. What is the effect of this look on mystical anthropology? According to this view, there is an absolute existence, which has manifested numerous manifestations and has perfected itself in detail. The truth of man is the first absolute determination or the first appearance of the transcendence, but man (complete), in addition to the first determination, is also present in other modes of being, and therefore, unlike the first determination, and contrary to other general and partial definitions, the unity of truth is manifested And give her countless compromises. Human being is the only advent of the Imam which is the right to assimilate all the names and attributes of God, and equivocal (without one over another), and so to speak, is the divination between the truth and the creation or interruption of unity and plurality. In this article, we examine the most important ontological foundations of Islamic mysticism, which leads to a particular type of anthropology, and many works and topics in verbal topics.