بررسی تطبیقی ریاضت و تهذیب نفس در اسلام با ادیان هند و آئین بودا
محورهای موضوعی : کلام اسلامیامید صادق پور 1 , رضا شعبانی 2 , سینا فروزش 3
1 - دانشجوی دکترای تاریخ اسلام، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - دانشگاه آزاد اسلامی تهران
3 - استادیار گروه تاریخ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
کلید واژه: ادیان هند, بودا, ریاضت, قرآن, نهج البلاغه, رهبانیت, تهذیب نفس,
چکیده مقاله :
یکی از پدیده های مشترک ادیان بزرگ جهان، توصیه و سفارش آنها به سلوک زاهدانه و مراقبه نفس است. ریاضت و تحقیر دنیا و پرهیز از لذائذ دنیوی از مشخصات بارز ادیان و مکاتب هندی و آئین بوداست. از طرفی در تعالیم و آموزهای اسلامی هم توصیه هایی به مسلمانان برای مراقبه نفس و خودسازی وجود دارد. مقاله حاضر به شیوه توصیفی، تحلیلی، به بررسی مقایسه ای ریاضت و تهذیب نفس در تعالیم اسلامی با مکاتب فلسفی هند و آئین بودا می پردازد. نتایج تحقیق نشان می دهد که ادیان غیرتوحیدی هند و آئین بودا هم نظیر آموزه های اسلامی، تعالیمی را جهت تهذیب و تربیت انسان برای زندگی فردی، اجتماعی و رساندن او به سعادت، به پیروان خود توصیه نموده اند و شباهت هایی هم در برخی موارد میان آموزه های آنها وجود دارد، بخصوص آئین بودا که برای رساندن انسان به آرامش، برگزیدن یک راه میانه را بین بهره گیری از دنیا و ترک آن پیشنهاد می کند و از مکافات عمل سخن می گوید اما به علت اختلاف در جهان بینی، انگیزه و روح حاکم بر این اعمال در دو مکتب، بسیار باهمدیگر متفاوت است.
One of the common Phenomena of grand religions in world is their recommendation and instruction about ascetic conduct and self edification. One of the sensible characteristics of Hindu doctrines and Buddhism ethic is ascesis and universe humiliation and abstinence of secular pleasures. On the other hand, there are some recommendations about self edification to muslims in Nahj Al-Balagheh”s trainings and courses.this article proceeds the comparative studying of ascesis and self edification in nahj Al-Balagheh with philosophic doctrines in india and Buddhism ethic in an analytical and descriptive method.The results of this research show that like the Nahj Al-Balagheh ”s courses, no -theist religions and Buddhism ethic have suggest some doctrines for human cultivation and edification in individual and social life. Moreover, there are some similarities among their courses, specially Buddhism- ethic which suggests a middle way between the universe efficiency and its abandonment for human tranguility. This ethic also talks about action atonement, but due to the variation in seeing world,motivation and spirit goveming the actions in these two doctrines, thay are different from each other.