تحلیل شیوه‌های گیراسازی زبان در مقالات شمس
محورهای موضوعی : Research in Iranian classical literature
1 - دانشگاه زنجان
کلید واژه: مقالات شمس شمس تبریزی نثر خلاق ارکان جمله,
چکیده مقاله :
نثر خلاق را می‌توان دست‌یابی به حداکثر کارایی زبانِ نوشتار از طریق جابه‌جایی ارکان جمله، به‌ویژه فعل، و هماهنگی زبان با نحوۀ وقوع واقعیت ذهنی و خارجی دانست که امروزه در جهان طرفداران بسیار دارد و در برخی دانشگاه‌ها رشته و گرایشی به همین نام وجود دارد. در متون منثور فارسی نوشته‌هایی را می‌توان دید که با هوشیاری عمیق نویسنده و چیرگی بیمانندش بر زبان، و نیز رعایت قواعد این شیوۀ نگارش به نثر خلاق دست یافته‌اند. یکی از مهم‌ترین آنها، مجموعه نوشته‌هایی است که امروزه به نام مقالات شمس تبریزی مشهور و منتشر گشته است. دقت در نحوۀ کاربرد ارکان جمله‌ها و جابه‌جایی آنها در مواضع مختلف و توجه به بسامد وقوع این جابه‌جایی‌ها و همچنین شیوۀ استفاده شمس از شگردهای بیانی کلام، بسیاری از مواضع مقالات را نمونة اعلای نثر خلاق در زبان فارسی می‌سازد. هدف این مقاله ارائه تعریفی از نثر خلاق و نمایش قواعد و مصادیق آن در مقالات شمس و تقویت و کارایی بیشتر آن در زبان و ادب فارسی است. دقت در این شیوه خاص نثر نشان می‌دهد که شمس تبریزی از طریق فرایند تجسیم، تصویرسازی و دیداری ساختن کلام، هماهنگی واقعیت کلامی با واقعیت خارجی، استفاده فراوان از فعل، بازی‌های هنری با متمم‌ها و جابه‌جایی ارکان، قدرتی فوق‌العاده به نثر فارسی بخشیده است.
Creative writing can be described as the access to the optimal function of the written language through the replacement of the elements of a sentence especially the verb and the coordination of language with mental and contextual realities. This approach is so popular all around the world that there is even a discipline under the same title in some universities. On the other hand, there are some texts in Persian prose whose writers have achieved the creative writing through their linguistic competence, deep intelligence, and observing linguistic rules for creative writing. Maqalate- e Shams is one of such important resources. Meticulous application of sentence elements and moving them to different positions in the text, considering the frequency of such displacements, and using discourse strategies makes most of his book the excellent samples of Persian creative writing. The aim of this paper is to offer a definition of creative writing and illustrate rules and examples of such writing in Shams' articles, and reinforcing it his articles in Persian language and literature. Considering Shams's specific approach, it is realized that he has made Persian prose extremely powerful by using personification, visualization of the text, accordance of the textual reality with the contextual reality, excessive use of verbs, artistic playing with complements and dislocating sentence elements.