خرد، تدبیر و رأی نزد زنان شاهنامه
الموضوعات : Research in Iranian classical literature
امیر واثق عباسی
1
,
عبدالعی اویسی کهخا
2
,
عبدالله واثق عباسی
3
1 - دانشجوی دکتری رشتة زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
2 - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
3 - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
الکلمات المفتاحية: شاهنامه فردوسی, زنان, خرد, تدبیر و رأی.,
ملخص المقالة :
شاهنامه به عنوان یک شاهکار ادبی، نهتنها عرصۀ بازتاب روح دلاوری، شرح جنگها و حماسههای بیبدیل است، بلکه آوردگاه اندیشه و خردمندی و میدان تضارب آرا و تجربههای گرانسنگ نیاکان ما نیز بهشمار میرود که به صورت خصایص مدنی و فرهنگی برای ما به یادگار مانده است. حضور درخشان بانوان در اغلب داستانهای شاهنامه، همپا و همپایۀ مردان، ستودنی است. این درخشش و نقشآفرینی در عرصههای گوناگون از جمله بحرانهای پیچیدۀ اجتماعی- سیاسی همراه با هوشمندی و پاکدامنی، خیرهکننده است. هرچند درباره مسئله زن در شاهنامه فردوسی، پژوهشهای قابل تقدیری درباب مباحث داستانی، عاطفی و برخی جنبههای دیگر انجام شده، تاکنون تحقیقی مستقل در زمینۀ خردورزی و رایزنی زنان در حماسه ملی ایران تحریر نشده است و این ضرورت تدوین چنین پژوهشی را بایستگی میبخشد. این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی و با ابزار کتابخانهای تدوین شده است. چشمانداز نتایج تحقیق نشان میدهد که فردوسی در خلال شاهنامه درصدد است تا هم نقش دلاوری و دلاویزی بانوان را در صحنههای مخاطرهآمیز و هیجانانگیز رزم و بزم دورههای اساطیری و تاریخی شاهنامه نشان دهد و هم عیار کاردانی، چارهگری و هوشمندی آنان را در کمال نجابت و شایستگی به تصویر کشد.