تحلیل مؤلفه‌های آموزش صلح در مجموعه اشعار «سهراب سپهری»
الموضوعات : Research in Contemporary Iranian Literature
محمد پاک نهاد
1
,
علی نجفی
2
,
فاطمه مؤذن
3
1 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
2 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
3 - کارشناسی‌ارشد زبان و ادبیات فارسی آموزش و پرورش، ایران
الکلمات المفتاحية: آموزش صلح, اشعار سهراب سپهری, تحلیل مضامین, صلح با خود, صلح با دیگران و صلح با طبیعت.,
ملخص المقالة :
صلح، یکی از اصول و ارزش‌های زندگی است و تنها در سایۀ این موهبت می‌توان به امنیت، آرامش، رشد و تعالی دست یافت. بنابراین ضروری است که آموزش برای ایجاد و حفظ صلح در جهان به این عرصه گام نهد و راهکارهای دستیابی به صلح را روشن سازد. سهراب سپهری، شاعر و نقاشی است که به جهانی آرام، به دور از ستیز، درگیری، تباهی و فساد می‌اندیشد که در آن سرزنش و بیداد وجود ندارد. جهان او، شفاف و بی‌آلایش است. او چون صلح‌گراها به رسالت خود که پدید آوردن صلح و دوستی است می‌پردازد. هدف این پژوهش، تحلیل مضامین اشعار سهراب سپهری برای دستیابی به مؤلفه‌هایی است که او برای ایجاد فرهنگ صلح معرفی می‌کند. این پژوهش با روش کیفیِ تحلیل مضامین و تحلیل یافته‌ها به هر دو شیوۀ استقرایی و قیاسی انجام شده است. جامعۀ آماری، مجموعه اشعار سهراب سپهری است. شیوۀ گردآوری داده‌ها با استفاده از اسناد کتابخانه‌ای انجام یافته و داده‌ها با به‌کارگیری پنج گام تحلیل مضامین شامل: آشنا شدن با داده‌ها، ایجاد کدهای اولیه و کدگذاری، جست‌وجو و شناخت مضامین، ترسیم شبکۀ مضامین و تحلیل شبکۀ مضامین تجزیه و تحلیل شده است. نتایج پژوهش نشان داد که اشعار سهراب سپهری دارای هشت مؤلفۀ اصلی با عناوین خداباوری، خودسازی، نیک‌اندیشی، نیکسخنی، نیک‌رفتاری، زیستن با طبیعت، رفتار احترام‌آمیز با طبیعت، بیزاری از عصر ماشینی و 27 مؤلفۀ فرعی است که ذیل سه قلمرو اصلی صلح با خود، صلح با دیگران و صلح با طبیعت قرار می‌گیرد.