نواحی بهبود کسب و کار به عنوان رهیافتی نوین در جهت برنامه‌ریزی و تجدید حیات مراکز شهر (مطالعه موردی: محله نازیآباد تهران)
الموضوعات : Teachings of improvement and renovation in worn-out urban contexts
حمید رمضانی
1
,
میلاد تفنگچی مهیاری
2
,
حدیث کمری
3
1 - مربی گروه پژوهشی منظر شهری، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی، تهران، ایران
2 - پژوهشگر دکتری شهرسازی، دانشکده شهرسازی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3 - کارشناس ارشد برنامه¬ریزی منطقه¬ای، دانشکده شهرسازی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: تجدید حیات, محله نازیآباد تهران, مدل سازی معادلات ساختاری, مراکز شهر, نواحی بهبود کسب و کار (BID).,
ملخص المقالة :
دستیابی به مراکز شهری سرزنده و پویا و تسری این پویایی در راستای تحول مستمر و ارتقای کیفیت مکان را میبایست یکی از مهمترین مسائل شهری در مراکز شهری ایران قلمداد نمود. این مراکز از حیث مداخله در دو وضعیت قرار میگیرند؛ اول مراکز شهری که در گذر زمان به دلایل مختلف اقتصادی، عملکردی و فضایی از پویایی اقتصادی آنها کاسته شده و دوم مراکز شهری که پویایی عملکردی آنها به ارتقای کیفیت مکان منجر نشده است. گذار از این مراکز و دستیابی به مراکز فعال و سرزنده، نیازمند تغییر در رویکردهای کنونی و حرکت به سمت رهیافت «نواحی بهبود کسب و کار» است. هدف این مقاله معرفی ناحیه بهبود کسب و کار نازیآباد و شناسایی ابعاد، مؤلفهها و شاخصهای تأثیرگذار بر این موضوع است. پس از گردآوری داده‌ها از طریق پرسشنامه، از روشهای تحلیل عاملی تأییدی برای تبیین روابط بین متغیرهای آشکار و پنهان و تحلیل مسیر برای تبیین روابط بین متغیرهای پنهان بایکدیگر استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد ایجاد ناحیه بهبود کسب و کار نازیآباد به ترتیب متاثر از بعد اجتماعی، اقتصادی، حمل و نقل و دسترسی و سپس کالبدی، کاربری و محیطی است. در سطح بعدی برای ایجاد یک ناحیه بهبود کسب و کار فعال در محله نازیآباد میبایست بر توسعه تجارت محلی، افزایش مشارکت اجتماعی، تأمین امنیت و تأمین مالی پروژه متمرکز شد.