ارزیابی تنوع زیستی جوامع ماکروزئوبنتوز در زیستگاه‌های شرق هرمزگان
الموضوعات : Animal environment
کیوان اجلالی خانقاه
1
,
حامد کیومرثی
2
,
سعید تمدنی
3
,
فاطمه معززی
4
1 - استادیار پژوهشکده اکولوژی خلیج‌فارس و دریای عمان، موسسۀ تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران.
2 - بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
3 - پژوهشکده اکولوژی خلیج‌فارس و دریای عمان، موسسۀ تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران.
4 - بخش تحقیقات اقتصادی، اجتماعی و ترویج کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
الکلمات المفتاحية: ماکروزئوبنتوز, تنوع زیستی, اکولوژی, هرمزگان,
ملخص المقالة :
این مطالعه به منظور بررسی تغییرات تنوع زیستی اجتماعات ماکروبنتوزها در سال‌های 1386، 1388، 1397 و 1398 صورت گرفت. نمونه‌برداری از زسوبات بستر در 9 ایستگاه از مرکز تا غرب سواحل بندرعباس بوسیله یک دستگاه گرب ون وین انجام شد. در این بررسی 16 گروه اصلی شامل پرتاران، آمفی‌پودا، شکم‌پایان و دوکفه‌ای‌ها، سیپونکولا، ناوپایان، فرامینیفرا، استراکودا، تانایداسه،کوماسه، دکاپودا، اکیورا، کرم‌های نواری، اوفازیاسه، میسیداسه، مارسانان و تعدادی گروه فرعی (از نظر تعداد) مانند اسفنج‌ها، کیسه‌تنان ،لارو ماهیان، تونیکاتا، همی‌کورداتا و برخی دیگر از بی‌مهرگان مورد شناسایی قرار گرفتند. پرتاران با 57 درصد و به دنبال آن‌ها آمفی‌پودا با 18 درصد شکم‌پایان دوکفه‌ای‌ها و سیپونکلا هر کدام با 4 درصد ناوپایان با 3 درصد فرامینیفرا، استراکودا، تانایداسه، اکیوراها، هر کدام با 2 درصد و کوماسه، دکاپودا کرم‌های نواری، اوفازیاسه، میسیداسه و مارسانان با فراوانی نسبی 1 درصد ساختار جوامع بنتیک را تشکیل می‌دادند. همچنین تعداد 347 جنس و گونه متعلق به 11 شاخه از بی‌مهرگان دریایی (ماکروبنتوز) مورد شناسایی قرار گرفتند. بجز در سال 1397که گروه تانایداسه گروه غالب را تشکیل می‌داد در سایر موارد پرتاران گروه غالب را تشکیل می‌دادند. شاخص‌های تنوع زیستی بررسی شده در خلال سال‌های مذکور نشان داد که در سال‌های 1386، 1388 و سال 1397 ایستگاه‌های مورد مطالعه در شرایط عاری از استرس بودند ولی در سال 1398 ایستگاه 3 در شرایط استرس شدید و سایر ایستگاه‌ها در شرایط استرس متوسط قرار داشتند. به عبارت دیگر بعد از گذشت 10 سال تنوع زیستی کاهش پیدا نموده است.