پیش‌بینی نگرش صمیمانه و شادکامی زناشویی بر اساس خودشفقت‌ورزی و مهارت‌های ارتباطی در دانشجویان زن متأهل
الموضوعات : psychologyمریم عابدینی 1 , سامره اسدي مجره 2 , سولماز آوریده 3 , عباس میربلوک‌بزرگی 4
1 - مربی، گروه روان‌شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
2 - استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
3 - استادیار، گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
4 - مربی، گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
الکلمات المفتاحية: مهارت‌هاي ارتباطـي, خـودشفقت‌ورزي, صميميت زناشويي, شادکامی زناشويي,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی نگرش صمیمانه و شادکامی زناشویی بر اساس خودشفقت‌ورزی و مهارت‌های ارتباطی در دانشجویان زن متأهل انجام گردید. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان متأهل مقطع کارشناسی دانشگاه پیام‌نور مرکز تالش در نیمسال دوم سال تحصیلی 1398-1399 بود که از میان آنها، نمونه‌ای شامل 210 دانشجو به روش در دسترس انتخاب شدند و فرم کوتاه مقیاس خودشفقت‌ورزی (SCS-SF)، پرسشنامه مهارت‌های ارتباطی (CSTR)، مقیاس نگرش صمیمانه (IAS)، و پرسشنامه شادکامی زناشویی (MHS) را تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از شاخص‌های توصیفی، روش‌های آماریِ ضريب همبستگي پيرسون، و تحلیل رگرسيون گام به گام تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که پیش‌بینی مهارت‌های گوش‌دادن، ارتباط توأم با قاطعیت، و بینش نسبت به فرایند ارتباط توانستند نگرش صمیمانه را پیش‌بینی کنند و %32 از تغييرات اين متغير را تبيين نمایند. همچنين، توانایی دریافت و ارسال پیام، خود شفقت‌ورزی، گوش دادن، کنترل عاطفی، و ارتباط توأم با قاطعیت، %63 از متغیر شادکامی زناشویی را پیش‌بینی كردند. بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که مهارت‌هاي ارتباطي و خودشفقت‌ورزي با صميميت و شادکامی زناشويي دانشجویان متأهل مرتبط‌اند و می‌توانند آنها را پيش‌بيني کنند.