بهينه سازي مسائل حمل و نقل حوزه مديريت شهري با استفاده از مسئله جهت يابي با افق زماني وابسته
الموضوعات : مدیریت شهریمهدی جعفریان 1 , عزیزاله جعفری 2 , رامین ُصادقیان 3
1 - گروه مهندسي صنايع، دانشگاه پيام نور، تهران، ايران
2 - گروه مهندسي صنايع، دانشکده فني و مهندسي، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ايران
3 - گروه مهندسي صنايع، دانشگاه پيام نور، تهران، ايران
الکلمات المفتاحية: مديريت شهري حمل و نقل شهري مسئله جهت يابي,
ملخص المقالة :
مدل سازي و ارائه رويکردهاي حل جهت بهينه سازي اقتصادي و زماني مسائل مختلف موجود در حوزه حمل و نقل شهري از مهمترين و پرچالش ترين مباحث موجود در فضاي برنامه ريزي و مديريت شهري است. طيف وسيعي از پژوهش هاي داخلي و خارجي، مسائلي از جمله حمل و نقل هاي عمومي و مديريت ترافيک شهري، جمع آوري و مديريت پسماند، امداد و نجات و حتي گردشگري شهري را در اين حوزه مد نظر قرار مي دهند و معتقدند ماحصل چنين پژوهش هايي کاهش چشمگير هزينه ها، افزايش سرعت و تسهيل جابجايي ها در شهر، کاهش آلودگي ها و مضرات زيست محيطي و حرکت به سمت پايدارسازي شهرها مي باشد. از اين رو مقاله حاضر حالت خاصي از مسئله کلاسيک و مشهور جهت يابي را که از قابليت تطبيق بالايي با مسائل حمل و نقل شهري برخوردار بوده و در آن افق زماني متاثر از وقايع، اتفاقات و شرايط بوجود آمده حين بازديد هر يک از رئوس مي باشد، مدل سازي نموده و با استفاده از يک الگوريتم ابتکاري مبتني بر مفاهيم حريصانه به حل آن پرداخته است. به منظور بررسي نحوه عملکرد الگوريتم، تعداد 85 مسئله تصادفي در 7 دسته توليد شده و الگوريتم پيشنهادي جهت حل اين مسائل بکار گرفته شده اند.