هوشمندي راهبردي در سياست گذاري
الموضوعات : Technology Management
1 - مدیر عامل شرکت اندیشگاه شریف
الکلمات المفتاحية: هوشمندی راهبردی, پیش بینی فناوری, سیاست گذاری, ارزيابي فناوري, آینده نگاری فناوری, نوآوری,
ملخص المقالة :
اگرچه امروزه به صورت سنتي از روشهاي مختلف آينده پژوهي جهت پشتيباني از تصميم گيريهاي سياستي استفاده ميشود، اما رشد روزافزون دانشمحوري، شتاب تغييرات فناورانه و ساختاري، افزايش توزيع شدگي و شبكهاي شدن اقتصاد، باعث شكلگيري نياز به سبكهاي نويني از فرآيندهاي سياستي (سياستپژوهي، سياستگذاري، اجرا و ارزيابي) و اداره امور شده است. اين شرايط باعث افزايش پيچيدگيها و عدم قطعيتها در سياستگذاريها، كاهش زمان موجود براي محيا شدن و در نهايت منجر به الزامي افزون براي روشهاي آينده نگرانه شده است. اين مقاله به بررسي روندهاي موجود در ”هوشمندي راهبردي در سياستگذاري “ و پتانسيلهاي فعلي و آينده آن در فرآيندهاي سياستگذاري ميپردازد. تعريف مختصر هوشمندي راهبردي در سياستگذاري عبارت است از: ”مجموعهاي از اقدامات جستجو، پردازش، اشاعه و حفاظت از اطلاعات با هدف ارائه آنها به فرد مناسب در زمان مناسب جهت اتخاذ تصميم درست“. سه روش هوشمندي راهبردي در سياستگذاري مورد بررسي قرار ميگيرد: پيشبيني فناوري ، ارزيابي فناوري و آيندهنگاري فناوري . پيشبيني فناوري به تحليل شرايط و پتانسيلهاي پيشرفته فناوري در يك چارچوب منسجم و مشخص ميپردازد. ارزيابي فناوري با توليد گزينه هايي در مورد يك فناوري يا مسئلهاي خاص كه از پيشرفتهاي نوين ناشي شدهاند، به سياستگذاريها ياري ميرساند. آينده نگاري فناوري نيز به بررسي تاثيرات توسعه فناوري در مقياسي وسيعتر مي پردازد.