موسيقي و تخيل در شعر پژمان بختياري
الموضوعات : Research in Iranian classical literature
1 -
الکلمات المفتاحية: پژمان بختياري تخيل شعر معاصر موسيقي,
ملخص المقالة :
حسين پژمان بختياري (1353-1297) يکی از شاعران سنت‌گرای رمانتيک است که اشعارش را با توجه به الگوهای زيباشناختی شعر کهن ايران سروده است. چنان‌که می‌دانيم شعر سنتی با قالب‌های متنوع خود پس از نوگرايی‌های دوران معاصر، به حيات خود ادامه داده و شاعران نسبتاً برجسته‌ای نيز به فرهنگ و هنر معاصر معرفی کرده است. پژمان بختياری در رديف شاعرانی مانند رعدی آذرخشی، رهی معيری، اميری فيروزکوهی، وحيد دستجردی و بديع‌الزمان فروزانفر قرار می‌گيرد. او از جمله شاعران معاصر است كه تاكنون بررسي دقيقي در مورد شعرش صورت نگرفته است. مقالة حاضر عنصر موسيقي و تخيل را در ديوان اشعار وی تبيين و تحليل کرده و به اين نتيجه رسيده است كه از ميان عوامل اصلي شعر؛ يعني زبان، موسيقي و تخيل، در آثار اين شاعر موسيقي برتری چشمگيری دارد.