دانشگاه پیام نور و افق آموزش ترکیبی در آینده
الموضوعات :
1 - پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری و رییس دانشگاه پیام نور
2 - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور
الکلمات المفتاحية: آموزش باز, آموزش از راه دور, دانشگاه پیام¬نور, ساماندهی, آموزش ترکیبی, آموزش الکترونیکی.,
ملخص المقالة :
آموزش از راه دور، نظام آموزش نوینی برای سازمان دادن به فرآیند یادگیری – یادهی است، نظام آموزش باز به دليل ويژگي‌هاي ساختاري خود توان توسعه سريع كمي وكيفي را در زمان‌ها و مكان‌هاي مختلف داراست. دانشگاه پیام نور به عنوان تنها دانشگاه دولتی، با نظام آموزش باز و شیوه آموزشی ترکیبی از مهرماه 1368 در 5 رشته تحصيلي و در 28 مركز، فعاليت آموزشي خود را آغاز كرد و تا ابتدای سال1390 دارای 512 مرکز و واحد بود. در سال 1396 به منظور اصلاح روش‌های مدیریتی و چابک‌سازی تصدی‌گری و ایجاد تشکیلات و ساختار جدید به صورت منطقه‌ای و در راستای تحقق بند یکم برنامه عملیاتی راهبرد یازدهم سند برنامه راهبردی دانشگاه پیام نور در افق 1419-1399 ساماندهی مراکز، واحد‌ها و رشته‌های تحصیلی دانشگاه در دستور کار قرار گرفت. در فاز اول طرح، 160 واحد از 490 واحد موجود در دانشگاه ساماندهی شده است و با تبدیل بخش‌های علمی به دانشکده‌ها، رشته‌های تحصیلی نیز ساماندهی شده‌اند. طی سال‌های 1396 تا 1399دانشگاه تلاش کرده که پژوهش‌ها را به سمت کاربردی و کارآفرینی و خلاقیت سوق دهد. تأسیس چندین مرکز رشد، مرکز نوآوری و خلاقیت در استان‌های مختلف نشان از جهت‌گیری دانشگاه به سمت دانشگاه‌های کارآفرین دارد. تقویت بستر الکترونی و استفاده بهینه از امکانات موجود برای بهبود فرایند تولید محتوا و نیز انجام آزمون‌های الکترونی از جمله اولویت‌های دانشگاه می‌باشد که در طول سه سال گذشته همواره مورد توجه بوده است. برنامه راهبردی دانشگاه پیام‌نور در توسعه آموزش الکترونیکی در سه حوزه فناوری، آموزش و سازمانی در حال انجام است. توسعه زیرساخت‌های مورد نیاز؛ توسعه ابزارهای آموزشی مدرن و مبتنی بر فناوری‌های نوین؛ ایجاد ساختارهای سازمانی متناسب و نیروی انسانی آموزش دیده؛ تولید محتوای الکترونیک به روز، پویا و متناسب با نیاز؛ تامین منابع مالی و شخصی‌سازی آموزش بخشی از چشم‌انداز آموزش الکترونیکی دانشگاه پیام نور است.
1. فرج الهی، م؛ ده باشی شریف، ف، 1378، رشد آموزش از راه دور در ایران و جهان، دانشگاه پیام نور.
2. ظهور، ح، 1374، دانشگاه پيام نور در گذشته، حال و آينـده، مجموعـه مقـالات آمـوزش از راه دور، دانشگاه پيام نور، تهران.
3. Garrison, D. 1985, Three Generation of Technological Innovation in Distance Education; Distance education, 6,32,235-41.
4. Keegan, D. 2000, Distance Training Taking Stock at a Time of Change, Routledge, UK.
5. McIsaac, M.S. 2002, Editoriall, Past present and future of educational technology, Educational Media International 39 (2) 109-110.
6. prewitt,T. 1998, The development of distance learning delivery systems.higher education in Europe, XXIII,2,187-194.