تحلیلی بر ارتباط بین فلسفه و فلسفه تعلیم و تربیت در قالب رویکرد آموزشی
الموضوعات : Ethics and Islamic Educationامید مصطفی عبداله 1 , عزیز جوانپور هروی 2 , محمدعلی ربی پور 3
1 - دانشجوی دکتری گروه فلسفه و کلام اسلامی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
2 - دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
3 - استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
الکلمات المفتاحية: فلسفه, تعلیم و تربیت, ارتباط, آموزش.,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش، بررسی ارتباط فلسفه و فلسفه علوم تربیتی در قالب رویکرد آموزشی است تا با درک آن به دیدگاهی کلی در این ارتباط دست¬یافت. این پژوهش به¬حسب هدف، کاربردی و به¬لحاظ ماهیت، کیفی و به¬لحاظ روش، توصیفی¬ـ¬تحلیلی می¬باشد. تفکر علمی به¬دلیل محدودیت¬های اساسی¬اش نمی¬تواند همه پاسخها را در حوزه آموزش ارائه کند و اینجاست که به تفکر فلسفی در تعلیم¬وتربیت بعنوان پاسخ¬ممکن اشاره می¬شود که اساسش کاربرد استدلال در موضوعات مختلف است. ابزار اصلی فلسفه، تعلیم¬وتربیت است و هر عمل آموزشی با پس¬زمینه فلسفه روشن می¬شود. فلسفه اساس است و آموزش روبنا و بدون فلسفه، تعلیم¬و¬تربیت یک تلاش کورکورانه و بدون آموزش، فلسفه یک¬معلول خواهد بود؛ زیرا فلسفه و تعلیم¬و¬تربیت رابطه تنگاتنگی دارند و به-هم وابسته¬اند. فلسفه به راه‌ها اشاره و آموزش از آن پیروی می‌کند و دو روی یک سکه¬اند که اولی طرف متفکرانه و دومی طرف¬فعال است و درواقع، برای یکدیگر وسیله وهدف¬اند. فلسفه مدرن در تعلیم¬وتربیت با توسعه تفکر انتقادی وعقل، شامل دیدگاهی منطقی است که کل مسئله را درنظرمی¬گیرد و با تاثیرگذاری بر تعلیم¬وتربیت به اساسی-ترین مسائل انسانها می¬پردازد. اگر قرار است تعلیم¬و¬تربیت برای تحصیل‌شونده معنادار و مفید باشد، به تفکر فلسفی در مورد تعلیم¬و¬تربیت در کنار تفکر علمی نیاز است؛ به¬این دلیل که صرف انباشت دانش منجر به درک نمی¬شود، زیرا لزوماً ذهن را برای ارزیابی انتقادی واقعیت¬ها، تربیت نمی¬کند و بنابراین، مستلزم بعد خلاقیت انتقادی آموزش است. در نهایت می¬توان گفت فلسفه، مقصد واقعی را که آموزش¬وپرورش باید به¬سوی آن برود، تعیین و همواره الهام¬بخش نظریه آموزشی و همچنین عمل بوده¬است.