ژئوشیمی تبخیری های بخش چهل سازند گچساران(میوسن پیشین) در خاوربندرخمیر، فروافتادگی بندر لنگه با نگرش ویژه به اقلیم دیرینه
الموضوعات : زمین شناسی نفت
پيمان رضائي
1
,
سیده اکرم جویباری
2
,
فاروق عالیان
3
1 - دانشگاه هرمزگان
2 - دکتری رسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی دانشگاه هرمزگان، بندرعباس
3 - دانشجوی دکترای رسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی، دانشگاه هرمزگان
الکلمات المفتاحية: ژئوشیمی, عناصراصلی و فرعی, تبخیری, بخش چهل, سازند گچساران, بندرخمیر.,
ملخص المقالة :
سازند تبخیری گچساران (میوسن پیشین) به عنوان مهمترین پوش سنگ مخازن هیدروکربوری خاورمیانه در ترشیاری شناخته می شود. این سازند در جنوب فروافتادگی بندر لنگه در جنوب خاوری زاگرس چین خورده رخنمون های خوبی داشته و در خاور بندر خمیر شامل سه بخش چهل، چمپه و مول می باشد. در این گستره، دو برش از بخش چهل سازند گچساران که شامل نهشته های تبخیری است از دیدگاه ژئوشیمی با تاکید بر اقلیم دیرینه و منشا مورد مطالعه قرار گرفتند. برای این منظور تعداد 22 نمونه از تبخیری های هر دو برش برداشت شده و مورد آنالیز های XRF و ICP قرار گرفتند. نتایج حاصل از اکسیدهای اصلی نشان دهنده همبستگی منفی Al2O3؛K2O،Fe2O3 و همبستگی مثبت CaO با SO3 بوده که این مهم حاکی از غالب بودن شرایط برای سوالفاته¬ها بوده و از طرفی دیگر افزایش میزان شوری در حوضه است. بررسی ها همچنین بیانگر همبستگی منفی عناصر فرعی با اکسید SO3 می باشد که بیانگر وجود 4 مرحله خشک شدگی و پسروی شاخص در بازه زمانی ته نشست این تبخیری ها است. رخنمون های دیاپرهای سری هرمز در بالادست و نزدیک به گستره مورد مطالعه، شاهدی از تاثیر نهشته های سری هرمز بر افزایش میزان عناصرفرعی در توالی مورد مطالعه است.