بررسی ابعاد مختلف شبکه مضامین مدل ظرفیت نوآوری در صنعت سیمان ایران با مدل سازی معادلات ساختاری
الموضوعات : Promoting and developing a culture of innovation
محمد گلشنی منش
1
,
علی مروتی شریف آبادی
2
,
سیدحیدر میرفخرالدینی
3
,
علیرضا ناصر صدرآبادی
4
1 - دکترای مدیریت صنعتی،دانشکده اقتصاد،مدیریت وحسابداری دانشگاه یزد، یزد، ایران
2 - دانشیار بخش مدیریت صنعتی دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری دانشگاه یزد، یزد، ایران
3 - استاد، مدیریت صنعتی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری، دانشگاه یزد، یزد، ایران
4 - دانشیار بخش مدیریت صنعتی دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری دانشگاه یزد یزد، ایران
الکلمات المفتاحية: نوآوری, ظرفیت نوآوری, سیمان ایران, شبکه مضامین, معادلات ساختاری. ,
ملخص المقالة :
نوآوری نقشی پررنگ در توسعه و پیشرفت در صنایع مختلف دارد. تلفیق علم و فناوری با روش های روز بینالمللی می تواند به بهبود فرآیندها در بخش های مختلف بینجامد. با توجه به‌ضرورت بررسی وضعیت شرکت های فعال در عرصه سیمان و با درنظرداشتن ظرفیت‌های بالقوه و داراییهاي ذاتی شرکت ها در بهبود فعالیت هاي نوآورانه، مطالعه پیشرو به طراحی مدل ظرفیت نوآوری شرکت های تولید سیمان ایران میپردازد. این تحقیق به دنبال بررسی چگونگی مدل ظرفیت نوآوری در شرکت‌های تولید سیمان ایران با رویکرد آمیخته، از روش تحقیق کیفی و روش کمی پیمایش با معادلات ساختاری بهره برده است. در گام نخست با کمک روش کیفی تحلیل مضمون، از دادههای حاصل از مصاحبه نیمه ساختارمند و طبقه‌بندی آنها، مدل اصلی استخراج شد. در نهایت شبکه مضامین ظرفیت نوآوری در شرکت‌های تولید سیمان ایران ارائه شده و ابعاد آن مورد بررسی و پیمایش قرار گرفتهاند. در این مدل پارادایمی، ایدهزایی و ایدهپروری به‌عنوان عامل علی، بهبود مهارت‌های مدیریتی، رشد و تعالی منابع انسانی به‌عنوان عوامل بسترساز و عوامل ارتباط دوسویه سیاست نوآوری و راهبرد شرکت، تعامل دوسویه با سازمان‌های بیرونی، توجه به روندهای تجاری، رصد و انطباق با تحولات محیطی و نیز همسویی و حرکت مطابق رشد فناوری اطلاعات به‌عنوان عوامل مداخله‌گر مدل هستند. همچنین دو استراتژی اصلی مستخرج از این مدل جهت دستیابی به ظرفیت نوآوری موردنظر، یکی عملی نمودن تغییرات اساسی و دیگری نوگرایی در تولید ایده، محصول و خدمت در صنعت سیمان بوده که در نتیجه سرمایه‌گذاری صحیح و یکپارچه روی این دو استراتژی می‌توان شاهد نتایج عملکردی و مصادیق نوآوری در مدل بود. بررسی این مدل نشان داد مدل ظرفیت نوآوری شرکت‌های تولید سیمان ایران بر اساس آزمون تحلیل عاملی تأییدی و نیز روایی‌سنجی همگرا و واگرا، دارای اعتبار مورد قبول بوده و تمام سازه ها از روایی و پایایی مناسب برخوردارند. نتایج این مطالعه به مدیران، تصمیم سازان و کارشناسان فعال در صنعت سیمان، در مسیر بهره گیری از نوآوری و در پی آن بهبود و بهینه سازی فرآیندها در این صنعت، کمک می کند.