مقایسه الگوی ساختاری پردازش شناختی خودکار بر همجوشی شناختی دانشجویان دانشگاه پیام نور و علوم پزشکی
الموضوعات : Psychologyحسین زارع 1 , سعید طالبی 2 , احمد رستگار 3
1 - گروه روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه پیام نور تهران
2 - گروه روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه پیام نور تهران
3 - گروه روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه پیام نور تهران
الکلمات المفتاحية: معادلات ساختاری, پردازش شناختی خودکار, همجوشی شناختی,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی ساختاری تأثیر پردازش شناختی خودکار بر همجوشی شناختی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگي و جامعه آماري آن را دانشجويان دانشگاه های پيام نور و علوم پزشکی فارس تشکیل دادند با استفاده از فرمول مورگان و روش نمونه گیری خوشه ای، تعداد 379 نفر انتخاب شدند ابزارهاي جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه های گيلاندرز و همکاران (۲۰۱۰) و هولن و همکاران (۱۹۸۶) بود كه با روش آماری مدل معادلات ساختاری تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که اثر مستقیم پردازش شناختی خودکار بر همجوشی شناختی در مدل کل (0/۵۸۱)، در مدل دانشگاه پیام نور (0/۴۵۹) و در مدل دانشگاه علوم پزشکی (0/۲۶۱) معنی دار بود. همچنین اثر مستقیم همجوشی شناختی بر همجوشی و گسلش در هر سه مدل، ازنظر آماری، معنی دار گزارش شد و درنهایت اثرات مستقیم پردازش شناختی خودکار بر اعتمادبه نفس پایین، عدم سازگاری شخصی، خودپنداشت منفی و انتظارات منفی و بی یاوری در مدل کل، پیام نور و علوم پزشکی ازنظر آماری در سطح 0/05 معنی دار بود. به طورکلی در بررسی اثرات مستقیم، همجوشی شناختی، تأثیر بیشتری بر همجوشی نسبت به گسلش شناختی داشت و از بین مؤلفه های چهارگانه، پردازش شناختی خودکار تأثیر بیشتری بر عدم سازگاری شخصی داشت.